مدیر حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان استان با مهم ارزیابی کردن دغدغه های مقام معظم رهبری در وحدت  حوزه و دانشگاه ،ئیوند فعلی بین این دو نهاد مهم را در حد ظاهری خواند که باید با برنامه جامع مشترک  بین آنها مانند دو بال کنار هم رشد کنند.

به گزارش دانشجوسلام؛ روز بیست هفتم آذر سالروز شهادت شهید مفتح به نام هفته وحدت و حوزه نامگذاری شد ، حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان گامی مهم در پیوند حوزه دانشگاه است در همین رابطه حجت الاسلام سید جواد محمد زاده مسئول حوزه دانشگاهیان استان در گفتگو با ما به دو سوال اساسی در این رابطه پاسخ داد.

دانشجوسلام؛

اینکه بعضی از افراد وحدت حوزه و دانشگلاه را خلاصه کردند در یکسان سازی شکل ظاهری تدریس و تلاش دارند وحدت  این دو نهاد مهم را فقط در نحوه کلاس داری و تدریس دروس شبیه یکدیگر کنند نظر جنابعالی در این رابطه چیست؟

ارکان اصلی یک جامعه برای پیشرفت و تداوم حیات سیاسی و اقتصادی، فرهنگی برخورداری از علم ودانش است .در مکتب اسلام تعلیم و تعلم ریشه در خلقت انسان و هدایت گری انبیاء و اولیای الهی دارد  اطلبوالعلم ولو بالصین از ناب ترین و گسترده ترین واژه هاست .و علم بر مدار تفکر و اندیشه استوار است و منش انسانی بواسطه تفکرش بروز و ظهوردارد . که در صده اخیر جامعه ایران دانشگاه را در کنار حوزه علمیه تاسیس کرده و حرکت علم را سرعت بخشیده است . اما نام گذاری روز شهادت حجت الاسلام والمسلمین دکتر مفتح بعنوان روز وحدت حوزه ودانشگاه توسط امام راحل با هدف وحدت صورت گرفته است

وحدت حوزه و دانشگاه را باید در تمدن اسلامی یافت .تمدن سازی و ایجاد یک جامعه تعالی یافته از گذر حوزه و دانشگاه تحقق می یابد و انسجام درونی و ظاهری هر دو ضروری است . چرا که مواد اولیه هر دو مجوعه را جوانان شکل می دهند که جوانان آینده سازان یک جامعه هستند . دولت اسلامی که اکنون در این مرحله هستیم عنصر اصلی آن نیروهای متخصص و متعهد است تا مسیر تمدن نوین اسلامی هموار شود که این مهم با وحدت واقعی حوزه ودانشگاه محقق می شود.

وحدت شکلی و ظاهری از نازل ترین تعریف هاست ، بلکه وحدت را باید در وحدت در اندیشه و تفکر جستجو کرد

دیدگاه سکولاری به دین که منشا رفتار جامعه غربی و جهان امروزی است ریشه در علم آموزی آنان دارد  دیدگاه قرآنی و مکتبی اسلام دیدگاه توحیدی و موحد گونه اسلام است که این تفکر باید در حوزه ودانشگاه بعنوان وحدت در تمام شاخه های علوم انسانی و تجربی و پزشکی مشهود باشد و حوزه های علمیه بر مبنای توحید متونشان را تنظیم نمایند . نهایت جمله پیامبر اکرم (ص) : قولوا لا اله الا الله تفلحوا که شعار و مبنای ادیان الهی و ائمه هدی علیهم السلام است و این تفکر خمیر مایه وحدت مابین دو رکن اصلی است

هر چند رفت و آمد و بحث  و گفت دانشگاهیان و حوزویان از لوازم یک حرکت جمعی است و دور ساختن افراد یک جامع از اعوجاج فکری و سقوط رفتاری وظیفه اصلی حوزه ودانشگاه است

ماموریت تعلیم و تربیت در ساختارهای فکری و علمی  و اخلاقی  در حوزه ودانشگاه جامعه سازی را مبدل می سازد .تحول یک جامعه و رشد فضائل و یا رذائل از کالبد این دو می خروشد و شهدا ویا انسانهای منحط را می تواند تربیت کنند و اگر حوزه ودانشگاه قدم هایشان را در کنار هم بردارند و ستون های وحدانیت و هدایت را با قوت و علمیت بسازند و خودسازی و اخلاق و تعالی روح را در روح و جان انسانها بدمند آن وقت وحدت محقق شده و شرایط تمدن اسلامی با امثال : شهید چمران ، شهریاری ، احمدی روش ، رضایی نژاد ، و امام خمینی ره و شهید بهشتی و مفتح ، مطهری ها جهان را می توان نجات بخشید.

* به نظر شما انتظارات رهبر معظم انقلاب از حوزه و دانشگاه عملی شده؟ و اگر نشده فکر می کنید اشکال کار در کجاست؟

خیر ما از انتظار رهبر معظم در وحدت عملی خیلی فاصله داریم و هنوز در مرحله ظاهری آن هستیم .  

دو اشکال حاکم بر موضوع وحدت حوزه و دانشگاه وجود دارد:

 اول اینکه : مدرک گرایی و فاصله گرفتن از علم ، امروز هم حوزه و هم دانشگاه شدیدا دچار آفت مدرک گرایی شده اند و بعضا علم را برای شغل ، علم را برای رفاه و زندگی بهتر می دانند در صورتی که علم برای علم و تولید علم وجنبش نرم افزاری ، و رشد علمی از اولویت های یک جامعه پیشرفته است .سیل مدرک گرایی شخصیت ، عزت نفس ، اعتماد به نفس ، خود باوری و شکوفایی اقتصادی و فرهنگی در  جامعه ما کند کرده است و خلاقیت و مهارت افزایی گمشده این فضاهای علمی هستند.

دوم اینکه: نبود برنامه های مشترک در بین این دو مجموعه است . در نگاه حکومت اسلامی دو بال رشد دهند اجتماع اسلامی حوزه و دانشگاه هستند که مهد علم و تمدن اند ولی بدلیل نبود گفتمان جریان ساز فکری و فرهنگی ، چاره گشایی های آسیب شناسانه ، هم فکری و هم اندیشی منظم در جهت حل موانع و مشکلات جامعه ، اولویت بندی سازی مسائل دینی و عدم برگزاری جلسات مشترک از قبیل : کرسی آزاد اندیشی مشترک ، نشست تخصصی ، همایش ها و کنگره های علمی و اخلاقی ، عدم رفت و آمد دانشجویان و طلبه ها در حوزه ودانشگاه ، نبود دبیر خانه دائمی و .... هنوز نتوانسته است افکار و اندیشه ها را در این دو مجموعه کنار هم قرار بدهد.

انتهای پیام/

نوشتن دیدگاه