یکی از دانشجویان سلامت دهان در یادداشتی به بیان مشکلاتی که بر سر ادامه تحصیل این دانشجویان وجود دارد پرداخت و از وزیر بهداشت خواست تا به مشکلاتشان رسیدگی کند.

به گزارش دانشجو سلام؛ یکی از مخاطبین این پایگاه خبری در یادداشتی به بیان مشکلات دانشجویان سلامت دهان پرداخت در یادداشت رسیده این دانشجو آمده است:

 تا می‌آییم دهان باز کنیم می‌گویند شما حق ندارید، چون کنکور نداده‌اید

بنده یکی از دانشجویان رشته تکنسین سلامت دهان هستم از مسئولین می‌خواهم در مورد آینده شغلی‌مان کمی توضیح دهند تا ما با دید واضحی بتوانیم خدمت کنیم.

به نظر شما آیا پیشرفت نظام دندانپزشکی یک کشور با متوقف کردن نیروهای اصلی پیشگیری در مقطع کاردانی امکان‌پذیر است؟ از آنجایی که از ما تعهد 6سال خدمت در مناطق محروم را گرفته‌اند آیا انصاف است ما را تا مقطع کاردانی بگذارند و حق ادامه تحصیل را از ما بگیرند؟ در جامعه‌ای که هر روز پیشرفت می‌کند آیا کسی اطمینان می‌کند دندان‌های خود را به دست کسی که مقطع تحصیلی پایینی دارد بسپارد؟

آیا واقعا انصاف است دندان‌پزشکان با مقطع تحصیلی بالا را به شهرها بفرستند و مقاطع کاردانی را روستاها؟ اگر کسی در منطقه محروم زندگی می‌کند و دسترسی به شهر ندارد دیروقت با درد دندان به بنده مراجعه کند من باید چه کاری برایش انجام بدهم؟ آیا شیوه صحیح مسواک زدن را باید به او آموزش بدهم؟

تا می‌آییم دهان باز کنیم می گویند شما حق ندارید چون بدون کنکور وارد شدید. اما همه خوب می‌دانیم به منظور تامین نیروی انسانی در مناطق محروم ما را بر اساس سوابق تحصیلی انتخاب کرده اند و باید بدانید اکثر ما که در این رشته پذیرش شدیم دارای معدل کتبی بالای 17 بودیم و از دانش آموزان برتر مدارس بودیم. خب چرا بررسی نمی‌کنید؟ مثلا بنده خودم دارای معدل کتبی 17/39 و معدل کل 19/20 هستم. تنها گناه ما بچه های این رشته این است که پدر پولدار نداریم که ما را بفرستد دانشگاه‌های بین الملل؟ آیا باید ما که دانش آموزانی با استعداد بودیم را متوقف کرده و حق ادامه تحصیل را از ما بگیرید؟

دوست من که درسش زیاد خوب نبود الان به خاطر اینکه خانواده مرفهی دارد دندانپزشکی بین الملل می‌خواند و من که شاگرد برتر کلاس بودم باید در مقطع کاردانی بمانم و حق ادامه تحصیل هم ندارم و معلوم نیست سرانجامم چه شود.

چشم ما دانشجویان با استعداد این رشته به شماست. خواهش می کنم قبل از اتمام تحصیل ما که 2ترم دیگر از آن باقی مانده فکری به حالمان کنید و آموزش های لازم را به ما بدهید تا ما با بتوانیم خدماتی موثر در مناطق محروم داشته باشیم.

خواهش می‌کنم بین شهرنشینان و روستاییان فرقی نگذارید. آیا بهتر نیست ما را کاملا آماده کرده و سپس به مناطق محروم و روستاها بفرستید؟ از آنجایی که همه ما دانشجویان این رشته از مناطق محروم هستیم و طعم محرومیت را خوب چشیده ایم 6سال که سهل است حاضریم تمام عمرمان را در مناطق محروم بگذرانیم به شرط اینکه بتوانیم خدمات موثری انجام دهیم و حق ادامه تحصیل داشته باشیم و تکلیف دستمزدمان هم مشخص شود.

این را فراموش نکنید که هیچ وقت نمی توانید نیروهای پیشگیری را در جامعه‌ای که مشکل اصلی آن پیشگیری است نه درمان نادیده بگیرید و حق ادامه تحصیل را به آنها ندهید.

انتهای پیام/

نوشتن دیدگاه