دانشجوی هنرمند جهادگر توانست با آموزش طراحی بر روی شیشه به زنان روستا به ایجاد کار آفرینی و اشتغال خانگی کمک کند.
به گزارش دانشجوسلام از آن زمانی که اولین گروههای بسیج دانشجویی استان به روستاهای محروم اعزام شدند نزدیک به ده سال می گذرد.
گرو ههای دانشجویی که با برگزاری کلاسهای آموزشی و بهداشتی در وسعت محدود به ارائه خدمت می پرداختند اما رفته رفته با کسب تجربه بیشتر توانستند خدمات رسانی خود را وسعت ببخشند و با کسب مهارتهای گوناگون به اشتغال زاییی و اقتصاد مقاومتی در روستا نیز کمک کنند.
فاطمه سادات حسینی یکی از دانشجویان دانشگاه آزاد علی آباد که امسال به عنوان سرپرست گروه جهادی شهید احسان حاجی حتم لو به روستای محروم حاجی آباد اعزام شده بود توانست برای کار آفرینی زنان روستا اقدامات شایسته انجام دهد.
وی که این هنر را به صورت خودجوش و تمرین و ممارست فردیش فرا گرفته بود توانست با آموزش طراحی بر روی شیشه به زنان و دختران جوان روستا در ایجاد اشتغال خانگی آنان کمک نماید.
این دانشجوی جهادگر در گفتگو با دانشجو سلام در رابطه با فعالیتش می گوید: چون من سرپرست گروه جهادیی بودم که به روستای حاجی اباد اعزام شده بود برای همین فرصت زیادی برای اینکه کلاس آموزشی هم برای اهالی برگزار کنم نداشتم ولی وقتی در بین مردم حضور پیدا کردم تصمیم گرفتم هنرم را به آنها هم یاد دهم چون در کسب در آمد زندگیشان تاثیر گذار بود. .
فاطمه سادات حسینی در رابطه با استقبال زنان روستا هم برایمان توضیح می دهد و می گوید: که ابتدا، جلسات در ساعات بعد از ظهر تشکیل می شد اما اسقبال زنان روستا از این کلاس ها و در خواست آنها برای برگزاری در نوبت صبح تصمیم گرفتم با تمام فشردگی کاری که در اردو بود و همچنین وظیفه نظارت و هماهنگی کارها که بر عهده داشتم این کلاس آموزشی را در نوبت صبح هم برگزار کنم تا تمام افراد علاقه مند بتوانند از آن استفاده کنند.
این مربی جهادگر در مورد هنر طراحی بر روی شیشه هم گفت: در بین سبک های مختلف نقاشی که وجود داشت من سبک ویترا را به سه دلیل برای آموزش انتخاب کردم اول اینکه از نظر کاربرد در زندگی کارایی بالایی دارد و دوم اینکه با کمترین هزینه ی اولیه می توان کار را شروع کرد که برای تمام اقشار روستا امکانش وجود دارد و نهایتا به دلیل اینکه می تواند منبع درامدی برای خانم های روستا شود .
و از آنجایی که رنگ ویترا روی شیشه برخلاف رنگ های دیگر زود خشک می شود از اینرو سرعت پیشرفت آموزش هم بالا می رود و می تواند در مدت زمان کوتاه پایان پذیرد.
حسینی از آموزش هنر جویانش هم احساس رضایت می کند و می گوید: آموزش این هنر در کنار روستاییان خوش ذوق و هنرمند در زینبیه ی روستا طی ده روز و هر روز در دو جلسه انجام شد بطوریکه می توان گفت خوشبختانه الان دیگر بدون حضور مربی می توانند هنر خود را در زمینه های مختلف به اجرا در بیاورند.
و این زنان و دخترانی که این هنر را آموزش دیدند می توانند با مراجعه به مراکز پخش وسایل تزیینی محصولات خود را ارائه دهند.
.
توجه!