اگر قرار باشد اولین پله از هزار پله دشواری پیش روی مبتکران، مخترعان، دانشمندان و نوآوران ایرانی را برشماریم، شاید اولین مورد آن عدم باور شخصی و اجتماعی باشد.

مسعود جعفری شلمزاری دانشجوی نخبه گلستانی در گفتگوی تفصیلی با خبرنگار «دانشجو سلام» در خصوص مشکلات و موانع پیشروی مبتکران و مخترعان ایرانی گفت: یکی از مهمترین سرمایه های ایران اسلامی، وجود نیروی فعال، جوان، با استعداد و سختکوش است، نیرویی در صحنه و وفادار به انقلاب و باورهای دینی و انقلابی نیرویی که نه تنها به پیشرفت و اعتلای کشور خود می اندیشند بلکه  او را از گزند دشمنان نیز حفظ می کند.

وی تصریح کرد: بسیاری از نهادهای علمی در سطح جهان نیز از وجود این نیروی توانمند بهره می برند روزی نیست که یکی از اختراعات، اکتشافات و یا پیشرفت هایی که در دنیا صورت می پذیرد را نتوان به دانشمندان ایرانی نسبت داد. از سازمان هوانوردی آمریکا (ناسا) تا دنیای پزشکی، جوانان قدیم و امروز ایرانی حرفی برای گفتن داشته و دارند.

شلمزاری با بیان اینکه دانشمندان و علم نوردان ایرانی، برای پیشرفت و ترقی، سختی های فراوانی کشیده اند، افزود: مشکلات اداری، بی توجهی، ناباوری ها نیز بخش قابل توجهی از هزاران مشکل پیش روی سخت کوشان این عرصه است.

اولین مشکل پیشروی مبتکران و نوآوران ایرانی عدم باور شخصی و اجتماعی است

دانشجوی نخبه گلستانی با بیان اینکه اگر قرار باشد اولین پله از هزار پله دشواری پیش روی مبتکران، مخترعان، دانشمندان و نوآوران ایرانی را برشماریم، اولین مورد آن را عدم باور شخصی و اجتماعی برشمرد و افزود:  بنده شخصا در بسیاری از سمینارها و همایش های ملی و بین المللی حضور داشته ام. شاید اولین نشانه عدم باور را بتوان توجه شایان به اساتید خارجی و مدعوین فرنگی دانستدر حالی که بسیاری از اساتید داخلی که شاید در هزار خصلت برتر نیز باشند ، در سایه این بی توجهی قرار گرفته و میوه های آنان ناچیده باقی می ماند.

از ایده تا اختراع جوان ایرانی، بسیار کوتاه تر از اختراع تا تجاری سازی است

جعفری شلمزاری بوروکراسی و به قول معروف، کاغذ بازی را دومین مانع دانست و خاطرنشان کرد: برای آنکه ایده و نوآوری مبتکر و مخترع ایرانی به سرانجام برسد، باید چند صد برابر زمانی که برای فکر، ساخت و آزمون طرح خود صرف کرده را برای گذر از فرم ها، کارمندان، کاربران، جلسات و ... در نظر بگیرد. شاید از ایده تا اختراع جوان ایرانی، بسیار کوتاه تر از اختراع تا تجاری سازی باشد.

وی عنوان داشت: عدم وجود نهاد پاسخگو و عدم وجود نهادهای استعداد یابی سومین سد پیشروی مبتکران و نخبگان ایرانی است، برای مثال خودم را عرض می کنم. اگر بنده، ایده یا طرح خاصی مد نظر داشته و به کارایی آن ایمان داشته باشم، آیا نهادی برای حمایت و هدایت بنده در نظر گرفته شده است. نهادی اختصاصی و با همین راستا که به امر استعداد یابی پرداخته و یا از مبتکران و مخترعان حمایت کند.

کشور از عدم وجود سازمان و نهاد پاسخ گو رنج فراوان می برد

این جوان نخبه گلستانی در ادامه گفت: اگرچه در سالیان اخیر، افرادی خدوم و دلسوز سعی برآن داشته اند تا در کنار شغل و مشغله خود، امکاناتی برای مبتکرین و مخترعین فراهم آورند (برای مثال می توان به تلاش های بسیج علمی استان گلستان اشاره کرد که با افرادی خدوم و دلسوز، تا حد توان، به یاری این قشر از جامعه می پردازند) اما باید گفت که این میزان حمایت کفایت نمی کند. کشورمان از لحاظ عدم وجود سازمان و نهاد پاسخ گو رنج فراوان می برد.

مبتکرین از ارائه ایده های خود به دلیل خلا قانونی و فقدان اجرا، هراس دارند

جعفری شلمزاری مشکل اساسی چهارم را عدم وجود قانون حقوق مولفین و مبتکرین دانست و اظهار کرد: خلا قانونی و فقدان اجرا، یکی از عواملی است که مخترع و مبتکر را از ارائه ایده های خود به هراس وا می دارد. آیا ایده من در امان خواهد بود؟ آیا، حقوق من به عنوان مخترع و مبتکر در برابر ناملایمات حفظ خواهد شد؟ در یک کلام، نکند ایده من به تاراج رفته و نامی از من هم برده نشود؟

وی به تاراج رفتن ایده و نبردن نامی ار صاحب اثر را از اساسی ترین نگرانی های جوانان ایرانی خواند و در ادامه گفت: خود شاهدید که تاراج آثار سینمایی ایران پیش از رسیدن به پرده سینما، چه آسیبی به سینمای کشور وارد آورده است. در کنار این امر، عرصه برای حضور در میادین فرا ملی نیز فراهم نیست. چه بسا سرقت علمی، خارج از مرزهای این کشور رخ دهد، باز هم می توان گفت عدم وجود سازمان تخصصی، نه تنها زمینه حضور در عرصه های بین المللی را کمرنگ کرده بلکه انگیزه این امر را نیز بسیار کاهش داده است.

جوان نخبه گلستانی عدم بهره گیری درست و بجا از ایده ها و نوآوری ها را پنجمین و آخرین مشکل دانست و خاطرنشان کرد: بسیاری از ایده ها و نوآوری های ما به دلیل عدم بهره گیری در جایگاه مناسب، یا توسط کشورهای پیشرفته و آمال و آرزوهایشان، فراری داده می شوند، یا به دلیل به کار گیری در پست نامناسب تلف می شوند. البته باید نرخ بالای بیکاری را نیز به این امر افزود.

جعفری شلمزاری در پایان این گفتگو با اشاره به این جمله که (جاده پیشرفت با اراده سنگفرش می شود. اما باید این اراده دوجانبه باشد)،تاکید کرد: تاریخ خودگواه آن است که جوان ایرانی، اراده و تلاش خود را نشان داده، هرچند هنوز غنچه ای از توانشان شکفته شده است. حال بیشتر نوبت شما مسئول و مدیر محترم است. هم آنانی که همیشه خدمتگزار نظام و انقلاب بوده اند، هم آنانی که با وعده ها و شعارهای فراوان، آینده ای بهتر را ارائه می دهند.

انتهای پیام/

نوشتن دیدگاه